Wakacje na Karaibach

Lara
Dziewczyna zagryzła dolną wargę po czym przytuliła się do niego i westchnęła cicho.
-No dobra jak chcesz.-odparł Nico wzruszając ramionami.
-No to... Ja już pójdę...-mruknęła brunetka po czym wzięła wózek i wyszła z pokoju. Od razu potem skierowała się na dół.

Lara
Dziewczyna zeszła na dół i zaniosła wózek do kuchni. Po chwili szef wezwał ją do siebie więc westchnęła cicho i poszła do jego gabinetu.
-Wiesz Lara... Jesteś chyba najlepszym pracownikiem jakiego miałem. Odnajdujesz się w tyle dziedzinach....-zaczął na co dziewczyna zamrugała parę razy i uśmiechnęła się.
-Chce mi pan dać podwyżkę?-spytała wesoło. Jednak jej szef nie wyrażał zbytnio wielu emocji.
-Nie, nie... Chcę powiedzieć, że... Zwalniam cię.-dodał. Brunetka zesztywniała momentalnie.
-C-Co? Ale... Dlaczego?-zapytała niedowierzając.
-Po pierwsze... Oblałaś klientkę szampanem, po drugie zaatakowałaś klienta w barze przez co wylądował w szpitalu, po trzecie spóźniłaś się dzisiaj do pracy i zaniedbujesz swoje obowiązki, a no i źle traktujesz gości.-mruknął.
-Co? Ale przecież... Nie, nie chwileczkę to jakaś pomyłka. Ten szampan to był wypadek, klient... on sam się na mnie rzucił, spóźniłam się do pracy bo byłam w szpitalu. Nie zaniedbuję obowiązków, a goście są raczej zadowoleni.-powiedziała zagryzając dolną wargę.
-Już postanowione. A teraz żegnam. A no i... do jutra ma się pani wyprowadzić.-dodał jeszcze. Oczy Lary zaszły łzami, a potem wyszła z pokoju i poszła do siebie, a gdy już tam dotarła oparła się o drzwi, zsunęła się w dół i wybuchła płaczem.

Federico
Chłopak westchnął ciężko i zaraz znudził się oglądaniem telewizji. Przekręcił się z jednego boku na drugi po czym jęknął i w końcu wstał. Postanowił pójść na zakryty basen. Ubrał kąpielówki, wziął ręczniki i zszedł na dół. Zamrugał parę razy widząc jak ten typek obejmuje jego dziewczynę. Zmarszczył mocno brwi po czym podszedł do nich.
-Zabieraj łapy koleś. Ona jest zajęta.-warknął.

Federico
Spojrzał na ukochaną po czym przeniósł wzrok na tego całego Pablo i zacisnął zęby.
-No jeśli obejmowanie czyjeś dziewczyny to jest dla ciebie nic no to współczuję twojej lasce.-powiedział kręcąc głową. Potem popatrzył na blondynka i odetchnął.
-Nie. Nie będę spokojny widząc jak ten typek cię podrywa. Jesteś moją dziewczyną.-warknął.

Federico
Spojrzał na nią i uniósł brwi do góry, a potem skrzyżował ręce na piersi i przewrócił oczami.
-Tak? Dobra. W takim razie siedź tu sobie z tym swoim PRZYJACIELEM. Ale ostrzegam, że jeśli posunie się za daleko to nie ręczę za siebie.-powiedział po czym odwrócił się i poszedł na basen. Był zdenerwowany. Nie. Wściekły.

Diego

Gdy rano się obudził, wziął prysznic i poszedł coś zjeść. Był bardzo przygnębiony, ale stwierdził, że nie może się nad sobą użalać. Wziął swoje laptopa i zszedł na dół, bo tylko tam miał internet. Przysiadł przy stole i napisał do wytwórni płytowej, która zaproponowała mu solową karierę parę dni temu. Powiedział, że wszystko przemyśli, a teraz się zgadzał. W stu procentach. Musiał oddać się muzyce... Żeby się pozbierać. Po wciąż nie miał ochoty żyć, nie po tym wszystkim.