Wakacje na Karaibach

Diego

Diego westchnął cicho, po czym usiadł obok niej. Milczał przez dłuższa chwilę, a potem ujął delikatnie jej dłoń i pogłaskał wierzch.
- No już, spokojnie Lara... - powiedział cicho, po czym ucałował jej palce.
- W porządku? Jak się czujesz? Nie martw się, jesteś już bezpieczna - dodał po chwili łagodnym tonem. Naprawdę się przestraszył i zmartwił o nią potwornie.

Diego

Przytulił ją przez chwilę delikatnie, a potem westchnął. Gdy się odsunęła, on się przysunął. Pogłaskał ją delikatnie po włosach, a potem pokręcił głową.
- Wiem Lara... To kompletny idiota... - mruknął. Nie wiedział co miał zrobić żeby ją troszeczkę pocieszyć. Bardzo się martwił, naprawdę bardzo. Objął ją ramieniem, a potem ucałował w skroń.
- No już, spróbuj się uspokoić, dobrze? - dodał cicho i uśmiechnął się słabo - Ja ci nigdy żadnej krzywdy nie zrobię, więc jesteś bezpieczna - mruknął.

Diego

Westchnął cicho i zamrugał parę razy. Nie spodziewał się, że będzie taka bezpośrednia... Ale cóż, chyba nawet się cieszył. Tak było mu łatwiej. Ujął lekko jej dłonie i pogłaskał je, a potem odetchnął.
- No... Tak Lara, bardzo mi się podobasz. Ale... Nie rozumiem jakie znaczenie ma to co robimy w życiu... Bardziej chyba liczy się jakimi jesteśmy ludźmi, prawda? A ty jesteś nie tylko śliczna, ale po prostu... Kochana, słodka... Po prostu cudowna. Dlatego mi się podobasz i dlatego to wszystko robię - odparł po chwili namysłu.   

Diego

Westchnął ciężko i pokręcił głową, po czym uniósł delikatnie jej twarz, by spojrzała mu w oczy.
- Słuchaj... Po pierwsze, Violetta nie ma znaczenia. Po drugie, mogę tu zostać tak długo, jak chcę. A po trzecie, nie ma rzeczy niemożliwych Lara, póki czegoś chcesz, to możesz - odparł poważnie.
- Powiedz mi, zupełnie szczerze... Nie podobam ci się i próbujesz mnie spławić, czy... Czy jest inny powód? - zapytał po chwili.

Diego

Diego westchnął cicho, a widząc jej łzy pokręcił głową i otarł je delikatnie, a potem ją przytulił.
- Dlaczego? Nie mogę mieć fajnej, normalnej dziewczyny? Muszę chodzić z jakimiś nadętymi, bogatymi pannami? Lara... Nie obchodzi mnie co ludzie sobie pomyślą ani co będą gadać - odparł cicho i pogłaskał ją po plecach delikatnie.

Diego

Chłopak zamrugał parę razy, a potem odwzajemnił pocałunek delikatnie, ale czule, obejmując ją mocno w pasie.
Lara była taka... Cudowna. Z każdym momentem podobała mu się coraz bardziej i bardziej, nie wiedząc czemu. Po prostu tak było, pokochał ją w zaledwie jeden dzień

Diego

Chłopak zamrugał parę razy nieco zaskoczony pytaniem.
- Kocham to dość duże słowo... - zaczął, ale potem uśmiechnął się i ucałował ją w czoło.
- Ale tak. Kocham cię - odparł  - I to nie jest przelotnie - dodał, po czym objął ją mocniej i musnął jeszcze raz lekko jej wargi, a potem policzek.